Op weg naar zomerse feestdagen

Eind oktober hebben we een weekendje in de 'bush' doorgebracht. Lindani heeft zeven self catering lodges in een groot prive park in de Waterberge, 3-4 uur ten noorden van Johannesburg. Vanuit onze lodge was het zo'n 15 minuten rijden naar de 'buren'. Heerlijk. We hebben het dan ook lekker rustig aan gedaan, met wat wandelingen (Belle weer in de baby-draag/rugzak), beetje zwemmen, boekje lezen en lekker braaien.

Begin november hebben we een vrijdagje vrij genomen en zijn vroeg vertrokken richting Durban. Halverwege liggen prachtige natuurgebieden als de Drakensberge. Wij zijn naar het Golden Gate National Park gegaan. Een mooie camping met prachtig uitzicht op de goudgele Zandsteenrotsen was de basis voor weer een lekker buitenweekend. Een heerlijk diner in het nabijgelegen Clarens was bij Cecile niet helemaal goed gevallen, dus de volgende ochtend trokken Bas en Belle er met z'n tweetjes op uit. Schitterende hiking trails in een betoverende omgeving. In de loop van de dag knapte Cecile gelukkig ook wat op. De volgende ochtend dus ook nog een tweetal mooie tochten gelopen. Daarna via Basotho Cultural Village terug naar JHB.

Belle heeft haar eerste woordjes zorgvuldig gekozen. Woef-woef voor de honden in de buurt(of luide vogels), mama (helaas eerder) en papa (eindelijk, maar dan ook heel goed, volgens Bas). Verder kan ze zich inimiddels heel gemakkelijk optrekken tot staan en zit dus overal aan. Als ouders moeten wij nog wel een beetje wennen aan die wederom uitgebreidere actie-radius. Het leukst is het om dingen die ergens op(geruimd) liggen lekker op de grond te knikkeren. Verder leest Belle graag de krant.

Nu het zwembad wat beter op temperatuur is (zon, geen verwarming), kan Belle er ook wat langer in spelen. Dat vindt ze heerlijk. Ze spattert en krijst van plezier als ze in haar zwem-boot in het zwembad hangt. Een kleine Inge de Bruijn in de dop?

De verjaardag van Bas wordt vrijdags gevierd met een aantal collega's met partner uit het Lead Team. Blijken toch een aantal doorgewinterde wijndrinkers bij te zitten. Voel je je de volgende dag dus echt een dagje ouder. Foei. Gelukkig zaterdag-avond meteen een feestje erachteraan zodat het alcohol (en gebrek aan slaap) nivo stabiel blijft. Ja, we hebben het zwaar.

Dinsdag avond 4 december was het geen feest. Belle was moe en klaar voor haar bed, maar tuimelde even daarvoor achterover van de bank op de tegelvloer. Na 20 minuten krijsen viel ze doodmoe in slaap. Wij elk half uur zeer bezorgd controleren, maar alles leek in orde. Totdat ze ons na tienen schreeuwend uit onze dommel/waak toestand wekte. Niet goed. Wij met gierende bloedpoed naar het ziekenhuis (5 minuten verderop). Bij aankomst bleek Belle in de auto overgegeven te hebben. Zelfs de Delftsche ingenieur weet dan genoeg: hersenschudding. Nog meer haast dus om naar binnen te gaan. Iets te veel haast. Bas bezig om Belle in de Bugaboo te krijgen, Cecile knalt de achterklep van de Zafira met een rotgeweld in Bas' z'n hersens.... De scherpe hoek maakt een keurige winkelhaak in het toch al wat minder behaarde hoofd. Bij binnenkomst in het ziekenhuis stroomt er overal bloed, maar de dokters moeten echt eerst naar Belle kijken. Terwijl de X-ray opwarmt, toch ook maar even wat nietjes in Bas' z'n hoofd. Uiteindelijk komen we allemaal met de schrik vrij. Belle is twee dagen wat uit d'r hum en Bas stelt zich aan met een beetje hoofdpijn.

Donderdag 6 december gaan we naar Johnny Glegg, een lokale held, annex blanke zanger die al twintig jaar in een mix van Zulu en Engels zingt. Werd destijds derhalve niet gedraaid door de blanken EN niet door de rest van de bevolking. Is sindsdien uitgegroeid tot een top artiest en eerlijk is eerlijk; een zeer indrukwekkende live show. Ik gok dat de echte muziek liefhebbers hem kennen want hij had in de jaren tachtig een (aantal) hit(s) in Europa. Behalve de muziek, is de boodschap en de show (band met blanken en Zulu's, Zulu dans etc) indrukwekkend.

Vrijdag 7 december hebben we de P&G X-mas / Year End party; met partners in Zuid-Afrika! Grote groep, gezellig borrelen, hapje eten en dan toch voor het eind naar huis. De hele week ging ons niet helemaal in de koude kleren zitten. Zaterdag dan ook rustig aan met DVD-tje op de bank. Vandaag (zometeen) Sinterklaas vieren (hij is wel naar het zuiden, maar niet naar Span je gegaan!).

Gedaan met de rust

Begin Oktober hebben we een bliksembezoek aan Nederland gebracht. Erg leuk om weer even terug te zijn en familie en vrienden te zien (nee, niet iedereen, sorry, maar dat lukt dus niet). Ongelooflijk hoe snel een week voorbij gaat als je alles volstopt met afspraken. Het is de laatste keer dat Belle nog in het vliegtuig in het mandje past, dus de volgende reis wordt nog een tandje pittiger.



Bij 'thuiskomst' in Johannesburg is er veel veranderd. Het lente-weer brengt 's middags regelmatig een onweersbui met stevige regen. Johannesburg wordt weer groen. De wegen stromen vol met water en dan vallen veel verkeerslichten uit. Hoewel het dus best geregeld onweert, reageert het verkeer als in Nederland bij sneeuw. Nog meer files dus. Nou ja, zolang het om 16.00 u stortregent en om 17.00 u weer droog is, is het geen ramp. Het grootste luxe probleem van de overvloedige regen is dat onze zwembadpomp het heeft begeven. Met Zuidafrikaanse reparaties, weten we niet wanneer er weer gezwommen kan worden. Heb maar geen medelijden met ons hoor, tot 16.00u is het heerlijk weer en leven we gewoon lekker buiten.



Sinds 17 Oktober is onze relatieve rust in huis voorbij. Belle kruipt. Na enkele maanden gewoon gewacht te hebben tot alles werd aangedragen, is ze nu in een klap overgestapt op een andere taktiek: zelf overal aanzitten. Nou hadden we de stopkontakten wel al 'beveiligd', maar we moeten nog erg wennen aan de nieuwe wervelwind. Dit weekend dan ook maar even een hekje geklust zodat ze in huis niet overal kan komen; trapjes af heeft ze nog niet helemaal de goede techniek voor.





20 Oktober. Dat is dus een groot voordeel van emigreren. Ineens kunnen we WEL teamsporten winnen. Nou moeten we bekennen dat het onze eerste volledige rugby wedstrijd ooit was en dan nog wel als TV-kijker, maar toch. WE ZIJN WERELDKAMPIOEN!

Onze eerste kampeer ervaring in ZA

September had nog een nieuwtje in petto; onze eerste kampeer ervaring in ZA. Zaterdagochtend vroeg met de Zafira richting Rustenburg. Twee uurtjes rijden en we zijn er. Gezellig aantal camping gasten, niet extreem druk voor dit voorjaarsweekend. We leren al snel enkele 'echte' Afrikaners kennen. Grote pick-ups, nog grotere bierbuiken en dito tenten. De hele dag biertje en sigaretje in de hand en braaien maar. Onze MSR lichtgewicht allesbrander had veel bekijks, maar stak wat raar af tegen de enorme stellages voor de braai-koningen. We hadden niet anders verwacht, maar waren wel verrast dat ook het ontbijt op de braai gaat....

Wij verkennen het historisch centrum van Rustenburg (hier worden in 2010 enkele WK wedstrijden gespeeld) en komen er achter dat dat niet de moeite waard is. Dan maar een korte hike (met Belle in de baby-draag-rugzak) vanaf de camping. In ieder geval wat apen van dichtbij gezien en een beetje geoefend met baby-hiken. 's Avonds terug op de camping blijkt het non-stop alcohol gedrag toch de gebruikelijke bijwerkingen te vertonen voor onze Afrikaner vrienden. Jammer genoeg was er naast ons nog een plaag van een dertigtal achttienjarigen bijgekomen, die de hele nacht luidruchting genoten van muziek, schreeuwen en over de camping scheuren. Belle probeerde ze de volgende ochtend terug te pakken door vanaf 5.00 u ook wat geluid te maken. Een kort nachtje voor ons dus. Na een wat vermoeide start, hebben we de tent afgebroken en zijn door een prachtig en rustig natuurreservaat gaan hiken. Weinig beesten, maar prachtig landschap. Wat een heerlijk land!

September: de lente is begonnen!

Over het weer hadden we natuurlijk niet echt te klagen. De winter had een paar steenkoude dagen en ons ongeisoleerde en onverwarmde huis hielp daar aan mee. Maar het kan verkeren. Op zaterdag 1 september begint officieel de lente in de Zuidafrikaanse telling. Boem, meteen 30 graden. Tjonge, dat is even anders. Het lijkt meteen zomervakantie in en om het huis. De bomen krijgen weer bladeren, spontaan bloemen in de tuin, maar bovenal op en top aangenaam buiten zijn. Om het begin van de lente in te luiden dan ook meteen onze eerste braai georganiseerd. Voor de veiligheid alleen Evert (Nlse collega in ZA) en Kat (zijn vrouw) als proefpersonen uitgenodigd. Volgens mij zijn we geslaagd. Goddelijk eten met net iets te veel vlees en wijn. Zo hoort het. Onze patio was keurig tot negen uur 's avonds aangenaam warm.

Vandaag (zondag 2 september) het tweede deel van de lente inwijding uitgevoerd; de eerste duik in het (nog ijskoude) zwembad. Dat zal over eeen paar weken wel anders zijn, maar nu was het meer de grote bek, dan de echte trek in een duik...

Augustus; stakingen en een weekendje Durban

Augustus begon met een andere blik op Afrika. Drie dagen zonder stromend water is geen pretje. De winkels waren volledig leeg voor 'flessenwater' en uiteindelijk kwam er een grote watertanker bij de ingang van onze wijk. Ons fitness abonnement kwam nu van pas; omdat de gym in een andere wijk lag, konden we daar dus wel douchen.

In dezelfde week besloten de werknemers van de Benzine distributeurs te staken, dus waren er lange rijen bij de pompstations, die braaf na 1 dag leeg waren. Gelukkig was deze staking binnen een week opgelost. Net op tijd, want wij hadden nog niet 'ingeslagen'. We leren het nog wel.



Donderdag 9 augustus is een nationale vrije dag ivm "women's day". Wij maken van de gelegenheid gebruik om een lang weekendje naar Durban te gaan. Mooi hotel geboekt, waarvan de collega's erg onder de indruk waren ivm de ligging in het centrum. Zij vonden het te onveilig, wij vonden het een goede deal...

's Ochtends vroeg in de Zafira op weg voor 600 km. Ondanks de waarschuwingen voor drukte, schoot het lekker op. Zelfs zo goed dat we minimaal 1 foto thuis verwachten. Ja, dat doen ze dus ook in ZA; flitsen. Eenmaal in ons hotel aangekomen, was onze kamer een janboel. Ter compensatie kregen we een suite op de 18e verdieping, met goddelijk uitzicht en een extra kamertje voor Belle. Helemaal top.

Durban staat bekend vanwege het heerlijke strand, dus daar zijn we maar naar op zoek gegaan. Het sub-tropische klimaat was in dit winterweekend zacht genoeg voor een korte broek, maar toch wat te winderig en fris voor een duik. Belle moest nog even wennen aan het zandstrand. 's Avonds de beroemde Indische keuken van Durban getest en goedgekeurd. Pittig, maar lekker. De volgende dag Ushaka Marine world met een enorm aquarium, weer wat strand en op zaterdag het vogelpark en de botanische tuin verkend. Kortom, genieten geblazen.

Een nieuwe kijk op de wereld

Sinds vorige week kan Belle zitten en daar is ze erg trots op. Kijk maar...........

Ze was laatst al in de filmstudio van Johannesburg om deel te nemen aan een filmopname voor Pampers. Tijdens de opnames bleek dat Belle alleen nog maar kon liggen. Papa had echter bij de aanmelding opgegeven, dat dochterlief al kon zitten. We zullen spoedig zien hoe de carriere van Belle verder verloopt!

De eerste bezoekers

Op 2 juli hebben we Rutger en Johanneke opgehaald op het vliegveld. De volgende dag hebben we rustig ontbeten in het winterzonnetje. Daarna zijn we vertrokken naar het Rhino & Lion park op een kleine 40 minuten rijden van ons huis. Daar waren natuurlijk de nodige bokjes, zebra's, neushoorns en leeuwen. Belle kroop na een flesje nog even achter het stuur. Altijd leuk een kleine D0-It-Yourself safari om-de-hoek. Vanuit JHB hebben Rutger en Johanneke hun reis richting Tanzania - Kilimanjaro en verder geregeld. Die zien we later wel weer terugkomen, met echte grote safari verhalen.

Op 6 juli kregen we versterking van Opa en Oma Roelofs. Of ze nou voor ons of voor Belle kwamen is niet geheel duidelijk. Wel hebben we ze meteen een dagje oppassen in de maag gesplitst. Konden wij even onze golfvaardigheid opkrikken op een van de vele mooie banen in een straal 30 minuten rijden. Donderdag 12 juli vertrokken Opa en Oma naar George en wij volgden ze een dag later. In het wel erg luxe resort van Fancourt is er volop genoten van zon, eten, drank, ontspanning en golf. Op de nummer 3 baan van ZA (voor kenners "The Links" waar de president's cup 2003 werd gespeeld) hadden Frans en Bas gelukkig weinig wind en noteerden zodoende nog een redelijke score. En ja, woensdagavond zat de luxe er voor ons weer op, want donderdag moest er weer gewoon gewerkt worden bij P&G. Opa en Oma reizen nog even verder via de Tuinroute naar Kaapstad en komen 27 juli weer terug in JHB.

Dit weekend hebben we ons eerste echt gevaarlijke moment in huis beleefd. Zaterdag ging Belle na een grote fles melk, lekker slapen. Wij stopten "Blood Diamond" in de DVD speler en gingen er lekker voor zitten/liggen. De film sleepte ons heerlijk mee en na afloop vroegen we ons af wat die nare geur nou was. We dachten aan de gordijnen die net gestoomd zijn (en nog steeds dezelfde vlekken). Maar nee, je moet als ouders altijd bij de les blijven. Als je besluit je hele Avento babyflessen uitrusting uit te koken, is het verstandig een kortere kooktijd te gebruiken dan "Blood Diamond". Na 2 uur doorkoken, stond het hele huis blauw en waren de flessen volledig gesmolten. Kokend plastic stinkt. En na een paar uur luchten en een dag verder ruikt het huis nog steeds naar.

De eerste 6 weken

Ons huis bevalt goed. Het is een leuke bungalow met een mooie begroeide tuin met een zwembad en palmbomen eromheen. Het huis ligt in Fourways Gardens, een wijk aan de noordkant van Johannesburg. Deze wijk is een 'secured area' wat betekent dat je alleen met een toegangspasje naar binnen kan. Er is hier een clubhuis, een park, er zijn tennisbanen en je kan hier veilig op straat wandelen.

De eerste 6 weken zijn we voornamelijk bezig geweest met het regelen van praktische zaken zoals, telefoon, internet, TV, auto's, tuinservice een oppas voor Belle etc. Nu is bijna alles op orde en hebben we beiden een abonnement op de sportschool genomen (24 uur per dag open!). Het is hier echt een levensstijl om voor je werk even te fitnessen. Dat heeft ook te maken met de enorme files. Bas moet 12 km rijden, maar kan daar zomaar een uur over doen. Inmiddels hebben we ook alweer 2 keer op de driving range gestaan om onze golfvaardigheden een beetje op te vijzelen.

De dame die voor ons in dit huis woonde kende een Nederlandse en zij heeft ons al snel binnen de Nederlandse gemeenschap geintroduceerd. Haar man bleek overigens bij Bas in de klas te hebben gezeten (kleine wereld?). Zo hebben de dames onlangs een etentje gehad en afgelopen vrijdag was de koffieochtend chez Cécile. Kortom het is hier best uit te houden.

Belle

Sinds 3 weken drinkt Belle uit de fles en deze week heeft Belle voor het eerst vast voedsel gegeten. Het smaakt haar allemaal prima en het is een flinke kliederboel!

Belle vermaakt zich prima in Zuid-Afrika. Ze kan inmiddels al lekker (met zichzelf) kletsen en hard lachen. Ze leest graag de krant mee en verscheurt deze dan het liefst. Zelf leest Belle graag knisperboekjes van Nijntje.

Huwelijksreis Zuid-Afrika

Op 26 april stapten we met z'n drietjes in het vliegtuig voor onze huwelijksreis (en verhuizing). Belle gedroeg zich als een echte frequent flyer. De hele vlucht geen kik gegeven.

Bij aankomst in Zuid-Afrika, hebben we eerst in Johannesburg overnacht en zijn de volgende ochtend op ons gemak vertrokken voor een rondreis ten noorden van de stad. We hebben drie lokaties bezocht rond Johannesburg (elk maximaal 3u rijden).


De ontvangst bij Finfoot Lake Reserve (Pilanesburg, omgeving Sun City) was uitstekend: champagne in onze lodge. De Rangers waren uitermate gedreven, vriendelijk en behulpzaam. De safari tochtjes leverden al enkele mooie kiekjes op. Nyala (apart soort hert ;-) en everzwijnen kwamen gewoon tot aan ons hutje gelopen om ons te feliciteren met ons huwelijk.

De tweede bestemming "Valley Lodge" in Magaliesburg was nog een tandje luxer, maar zonder safari. Heerlijk uitgerust, wat gelezen en natuurlijk optimaal genoten van het voortreffelijke eten. De opper-ober selecteerde elke avond een speciaal flesje wijn voor ons, onder de omschrijving "dees is wonderlijk". Tja, ons Afrikaans gaat al lekker.

Het slotakkoord was werkelijk onvergetelijk. Wild & Free Private Game Lodge bij Waterberge. Wat een ongekende luxe. De eerste dag waren we de enige gasten en later waren de andere 3 suites wel verhuurd. Onbeschrijflijk mooi gelegen, gedecoreerd en opgezet. Nog nooit zoiets gezien. Elke ochtend en namiddag een prive-safari, terwijl er op Belle werd gepast. Het eten werd bereid door onze chef-kok Juba, die zich elke keer opnieuw uitsloofde. Niet voor niets een speciale vermelding in de zuidafrikaanse culinaire gids...

Huwelijk, 20 april 2007, Maarssen

Met de salonboot ‘Belle van Zuylen’ maken we -samen met de daggasten- een tochtje over de Vecht.

Dankzij het mooie weer kon er buiten geposeerd en getoost worden.









Ons favoriete smartlappen-duo 'Sjaan en Sjarrel' mocht natuurlijk niet ontbreken op ons huwelijk (tevens afscheidsfeest van Nederland).