Begin november hebben we een vrijdagje vrij genomen en zijn vroeg vertrokken richting Durban. Halverwege liggen prachtige natuurgebieden als de Drakensberge. Wij zijn naar het Golden Gate National Park gegaan. Een mooie camping met prachtig uitzicht op de goudgele Zandsteenrotsen was de basis voor weer een lekker buitenweekend. Een heerlijk diner in het nabijgelegen Clarens was bij Cecile niet helemaal goed gevallen, dus de volgende ochtend trokken Bas en Belle er met z'n tweetjes op uit. Schitterende hiking trails in een betoverende omgeving. In de loop van de dag knapte Cecile gelukkig ook wat op. De volgende ochtend dus ook nog een tweetal mooie tochten gelopen. Daarna via Basotho Cultural Village terug naar JHB.
Belle heeft haar eerste woordjes zorgvuldig gekozen. Woef-woef voor de honden in de buurt(of luide vogels), mama (helaas eerder) en papa (eindelijk, maar dan ook heel goed, volgens Bas). Verder kan ze zich inimiddels heel gemakkelijk optrekken tot staan en zit dus overal aan. Als ouders moeten wij nog wel een beetje wennen aan die wederom uitgebreidere actie-radius. Het leukst is het om dingen die ergens op(geruimd) liggen lekker op de grond te knikkeren. Verder leest Belle graag de krant.
Nu het zwembad wat beter op temperatuur is (zon, geen verwarming), kan Belle er ook wat langer in spelen. Dat vindt ze heerlijk. Ze spattert en krijst van plezier als ze in haar zwem-boot in het zwembad hangt. Een kleine Inge de Bruijn in de dop?
De verjaardag van Bas wordt vrijdags gevierd met een aantal collega's met partner uit het Lead Team. Blijken toch een aantal doorgewinterde wijndrinkers bij te zitten. Voel je je de volgende dag dus echt een dagje ouder. Foei. Gelukkig zaterdag-avond meteen een feestje erachteraan zodat het alcohol (en gebrek aan slaap) nivo stabiel blijft. Ja, we hebben het zwaar.
Dinsdag avond 4 december was het geen feest. Belle was moe en klaar voor haar bed, maar tuimelde even daarvoor achterover van de bank op de tegelvloer. Na 20 minuten krijsen viel ze doodmoe in slaap. Wij elk half uur zeer bezorgd controleren, maar alles leek in orde. Totdat ze ons na tienen schreeuwend uit onze dommel/waak toestand wekte. Niet goed. Wij met gierende bloedpoed naar het ziekenhuis (5 minuten verderop). Bij aankomst bleek Belle in de auto overgegeven te hebben. Zelfs de Delftsche ingenieur weet dan genoeg: hersenschudding. Nog meer haast dus om naar binnen te gaan. Iets te veel haast. Bas bezig om Belle in de Bugaboo te krijgen, Cecile knalt de achterklep van de Zafira met een rotgeweld in Bas' z'n hersens.... De scherpe hoek maakt een keurige winkelhaak in het toch al wat minder behaarde hoofd. Bij binnenkomst in het ziekenhuis stroomt er overal bloed, maar de dokters moeten echt eerst naar Belle kijken. Terwijl de X-ray opwarmt, toch ook maar even wat nietjes in Bas' z'n hoofd. Uiteindelijk komen we allemaal met de schrik vrij. Belle is twee dagen wat uit d'r hum en Bas stelt zich aan met een beetje hoofdpijn.
Donderdag 6 december gaan we naar Johnny Glegg, een lokale held, annex blanke zanger die al twintig jaar in een mix van Zulu en Engels zingt. Werd destijds derhalve niet gedraaid door de blanken EN niet door de rest van de bevolking. Is sindsdien uitgegroeid tot een top artiest en eerlijk is eerlijk; een zeer indrukwekkende live show. Ik gok dat de echte muziek liefhebbers hem kennen want hij had in de jaren tachtig een (aantal) hit(s) in Europa. Behalve de muziek, is de boodschap en de show (band met blanken en Zulu's, Zulu dans etc) indrukwekkend.
Vrijdag 7 december hebben we de P&G X-mas / Year End party; met partners in Zuid-Afrika! Grote groep, gezellig borrelen, hapje eten en dan toch voor het eind naar huis. De hele week ging ons niet helemaal in de koude kleren zitten. Zaterdag dan ook rustig aan met DVD-tje op de bank. Vandaag (zometeen) Sinterklaas vieren (hij is wel naar het zuiden, maar niet naar Span je gegaan!).
No comments:
Post a Comment