Gedaan met de rust

Begin Oktober hebben we een bliksembezoek aan Nederland gebracht. Erg leuk om weer even terug te zijn en familie en vrienden te zien (nee, niet iedereen, sorry, maar dat lukt dus niet). Ongelooflijk hoe snel een week voorbij gaat als je alles volstopt met afspraken. Het is de laatste keer dat Belle nog in het vliegtuig in het mandje past, dus de volgende reis wordt nog een tandje pittiger.



Bij 'thuiskomst' in Johannesburg is er veel veranderd. Het lente-weer brengt 's middags regelmatig een onweersbui met stevige regen. Johannesburg wordt weer groen. De wegen stromen vol met water en dan vallen veel verkeerslichten uit. Hoewel het dus best geregeld onweert, reageert het verkeer als in Nederland bij sneeuw. Nog meer files dus. Nou ja, zolang het om 16.00 u stortregent en om 17.00 u weer droog is, is het geen ramp. Het grootste luxe probleem van de overvloedige regen is dat onze zwembadpomp het heeft begeven. Met Zuidafrikaanse reparaties, weten we niet wanneer er weer gezwommen kan worden. Heb maar geen medelijden met ons hoor, tot 16.00u is het heerlijk weer en leven we gewoon lekker buiten.



Sinds 17 Oktober is onze relatieve rust in huis voorbij. Belle kruipt. Na enkele maanden gewoon gewacht te hebben tot alles werd aangedragen, is ze nu in een klap overgestapt op een andere taktiek: zelf overal aanzitten. Nou hadden we de stopkontakten wel al 'beveiligd', maar we moeten nog erg wennen aan de nieuwe wervelwind. Dit weekend dan ook maar even een hekje geklust zodat ze in huis niet overal kan komen; trapjes af heeft ze nog niet helemaal de goede techniek voor.





20 Oktober. Dat is dus een groot voordeel van emigreren. Ineens kunnen we WEL teamsporten winnen. Nou moeten we bekennen dat het onze eerste volledige rugby wedstrijd ooit was en dan nog wel als TV-kijker, maar toch. WE ZIJN WERELDKAMPIOEN!

Onze eerste kampeer ervaring in ZA

September had nog een nieuwtje in petto; onze eerste kampeer ervaring in ZA. Zaterdagochtend vroeg met de Zafira richting Rustenburg. Twee uurtjes rijden en we zijn er. Gezellig aantal camping gasten, niet extreem druk voor dit voorjaarsweekend. We leren al snel enkele 'echte' Afrikaners kennen. Grote pick-ups, nog grotere bierbuiken en dito tenten. De hele dag biertje en sigaretje in de hand en braaien maar. Onze MSR lichtgewicht allesbrander had veel bekijks, maar stak wat raar af tegen de enorme stellages voor de braai-koningen. We hadden niet anders verwacht, maar waren wel verrast dat ook het ontbijt op de braai gaat....

Wij verkennen het historisch centrum van Rustenburg (hier worden in 2010 enkele WK wedstrijden gespeeld) en komen er achter dat dat niet de moeite waard is. Dan maar een korte hike (met Belle in de baby-draag-rugzak) vanaf de camping. In ieder geval wat apen van dichtbij gezien en een beetje geoefend met baby-hiken. 's Avonds terug op de camping blijkt het non-stop alcohol gedrag toch de gebruikelijke bijwerkingen te vertonen voor onze Afrikaner vrienden. Jammer genoeg was er naast ons nog een plaag van een dertigtal achttienjarigen bijgekomen, die de hele nacht luidruchting genoten van muziek, schreeuwen en over de camping scheuren. Belle probeerde ze de volgende ochtend terug te pakken door vanaf 5.00 u ook wat geluid te maken. Een kort nachtje voor ons dus. Na een wat vermoeide start, hebben we de tent afgebroken en zijn door een prachtig en rustig natuurreservaat gaan hiken. Weinig beesten, maar prachtig landschap. Wat een heerlijk land!